Ja, deze verplichting geldt voor alle bestuursorganen. De verplichting geldt voor gegevens die in het Besluit Bro (per tranche) staat vermeld.
Als gemeenten samen een opdracht verstrekken, moeten de gemeenten zelf een keuze maken wie van hen optreedt als bronhouder en de gegevens aanlevert aan de BRO. Het is niet de bedoeling dat beide gemeenten dezelfde sondeergegevens aanleveren aan de BRO. Er kan maar één gemeente het bronhouderschap op zich nemen.
Als overheden samenwerken of bijvoorbeeld subsidieverstrekker zijn, is soms niet meteen duidelijk wie de plicht heeft BRO-gegevens aan te leveren. Bekijk ook deze voorbeeldsituaties.
Het ministerie van BZK hanteert als uitgangspunt dat de feitelijke, digitale, levering van bodemgegevens rechtstreeks door opdrachtnemers aan de LV wordt uitgevoerd. Omdat de bronhouder wel verantwoordelijk blijft voor de levering, heeft het ministerie het Bronhouderportaal BRO laten ontwikkelen.
Zie ook: bronhouderportaal
Ja, dat kan zeker. Bronhouders kunnen ook optreden als dataleverancier. Een gemeente kan een andere gemeente in het Bronhouderportaal machtigen voor het aanleveren van gegevens. Op die manier kunnen bronhouders elkaar helpen.
In navolging van INSPIRE heeft de Wet BRO voorgeschreven dat brondocumenten binnen twintig werkdagen aan de Minister (lees: de Landelijke Voorziening BRO) moeten worden geleverd. Het adagium van INSPIRE is namelijk om 'zo snel mogelijk zo compleet mogelijk' te zijn. De twintigdagentermijn loopt vanaf het moment dat een brondocument voldoet aan de wettelijke standaard. Vanaf dat moment zijn er 20 werkdagen (ongeveer 4 weken) om het brondocument aan te leveren aan het Bronhouderportaal en door te leveren aan de landelijke voorziening. Voor het berekenen van deze datum kan de 'rapportagedatum' uit de catalogus worden gehanteerd.
Het Programmabureau zal per registratieobject een statistische analyse uitvoeren om meer inzicht te krijgen in de praktische uitwerking van deze termijn. Uiteindelijk wordt verwacht dat de verschillende registratieobjecten andere uitwerking kennen.
Nee, de verplichte aanlevering geldt uitsluitend voor nieuwe gegevens vanaf het moment van de inwerkingtreding van tranche 1 van de BRO in 2018. Archieven blijven buiten beschouwing. Dit is dus anders dan bijvoorbeeld BAG of BGT, waar alle bestaande registraties naar de nieuwe basisregistraties geconverteerd zijn. Let wel: voor concrete objecten (bijv. vergunningen, grondwatermonitoringputten) geldt dat alle actuele objecten moeten worden geleverd.
De BRO regelt uitsluitend de verplichte aanlevering van gegevens aan de LV die de bronhouders op grond van bestaande werkprocessen in bezit hebben en/of krijgen. De BRO voegt hier geen extra gegevens aan toe.
Nee, dat is niet mogelijk. De wet beperkt levering tot bestuursorganen, met de bijbehorende verantwoordelijkheid.
Er is wel een indirecte mogelijkheid: een bestuursorgaan neemt de verantwoordelijkheid voor bepaalde gegevens van derden (bijv. een waterbedrijf) over en machtigt die derde om gegevens aan (het Bronhouderportaal) BRO te leveren. De derde partij is dan een dataleverancier.
De BRO brengt geen verplichtingen voor burgers, bedrijfsleven of andere niet-bestuursorganen met zich mee. Het is wel mogelijk dat bijvoorbeeld het bedrijfsleven als opdrachtnemer van een bestuursorgaan invulling geeft aan de verplichtingen van dat bestuursorgaan, bijvoorbeeld door namens hem gegevens aan de BRO te leveren.
Private sonderingen/boringen zijn gegevens die in opdracht van particulieren worden ingewonnen, bijv. bij een (bouw-)aanvraag in het Omgevingsloket (nu nog OLO). Daarvoor bestaat geen leveringsplicht, want het betreft hier immers geen gegevens van bestuursorganen. Omdat het bronhouderschap voor deze gegevens in het kader van de wet niet goed aan te wijzen zijn, zou hiervoor de OLO-regelgeving moeten worden gewijzigd. Dit valt buiten de scope van het project BRO. Sondeergegevens uit OLO-aanvragen zullen daarom niet in de geplande vier tranches worden meegenomen.