De komst van de BRO stelt geen specifieke eisen aan opleidingen. Het ligt wel voor de hand om aandacht te besteden aan het stelsel van basisregistraties en de geo-basisregistraties in het bijzonder. En ook dat de plaatsbepaling van BRO-objecten aan zekere nauwkeurigheidseisen moet voldoen om de herbruikbaarheid te borgen.
Per basisregistratie wordt een financiële structuur bepaald, één algemene richtlijn hiervoor bestaat er niet.
Het ministerie van BZK zal de BRO gaan monitoren. Dat gebeurt op twee manieren. De eerste is de monitoring op de prestatie van TNO als beheerder van de LV. Hiervoor zijn regels vastgelegd in de Regeling BRO. De tweede is de toetsing of bronhouders de wet goed toepassen. Conform het advies van de staatscommissie Oosting vertrouwt het ministerie erop dat bestuursorganen zich aan de wet houden. Als daar aanleiding toe bestaat - bijvoorbeeld omdat blijkt dat een bestuursorgaan gedurende een jaar geen enkel gegeven heeft aangeleverd, terwijl aannemelijk is dat het wel nieuwe gegevens in handen heeft gekregen - zal het ministerie om opheldering vragen en zo nodig maatregelen treffen. Daarom is gekozen voor de ENSIA-methodiek, waarbij bronhouders via een zelfevaluatie de status van hun BRO-activiteiten in kaart brengen. Deze methode wordt ook toegepast bij de basisregistraties BAG en BGT.
Uit onderzoek blijkt een brede behoefte bij bronhouders en gebruikers te zijn aan ondersteuning bij implementatie en over gebruiksmogelijkheden. Het Programmabureau zal hier in 2019 uitwerking aan geven. Nadere informatie volgt op de website.